Bugün yedik içtik eğlendik. tatlısından tuzlusuna güzel lezzetler vardı.birşeyler yaptım işte. küçük top çikolatalarım,lokumum,diyet ve bol malzemos kısırlarım,açma ve makarna salatası,pizza...
Güzel şey yemek yapmak, en azından ben kendimi iyi hiisediyorum.ne kadar yorulsam da yeniden yapmak istiyorum. yemek yaparken bütün herşeyden kopup sadece ona odaklanıyorum.böyle söyleyincede şöyle düşünenler olabilir.''o kadar da değil. alt tarafı iki dakika da mideye inecek birşey.ne kadar önemli olabilir ki...'' bilmiyorum.ama bütün ömrüm boyunca mutfakda olsam yine de sıkılmam.yinede orda olurum.başka birşey bu. anlatılması zor.anlamak için hayali olmalı insanın ve o hayali için birşeyler yapması lazım.mesela bir pilot düşünün uçağı ilk kullandığı anı hayatı boyunca unutmaz. yada bir çocuk düşünün çok istediği bir oyuncağı kendi biriktidiği harçlıklarıyla alsın mesela, gözünden bile sakınır.tamam belki çok müthiş lezzetler olmuyo.çok yetenekli değilim. ama kendimi çok mutlu hissediyorum.bizim en önemli hazinemiz mutlu anılarımız değil midir.beynimiz bile kötü anıları zamanla silermiş.kalan bize mutlu anılar olurmuş. benim en mutlu anım yaptığım ilk kekin fırında kocaman kabarması idi.daha ne diyebilirim.çok geç anladım bu isteğimi ama vazgeçmeyecem.inanıyorum.birgün her nasılsa gerçekleşecek.olmassa da hayırlısı ne yapalım.insanlar umutları ile yaşar.umut olmadan bu hayat çekilmez
şimdiden afiyet olsun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder