bu aralar sınavlardan başımı kaldıramıyorum.of of yemek yapmayı özledim:) hep onu diyorum... kimisi canı sıkılınca saçlarını kestirir.kimisi alışveriş yapar.kimisi yemek yer,kimisi maç yapar vs... ama ben mutfakta olayım bütün stresim yok oluyor. sanki elime örneğin unu aldım mı bütün stresim uçuuup gidiyor.ne kadar da isterim hem de işimin yemek yapmak olmasını ve ne kadar çok isterim o beyaz önlüğü giyim elime de bıçağımı alıp... (sanki ameliyata giriyorum:)))) en güzel lezzetleri yapmayı... keşke demesi kolay ama zaman neler gösterir belli olmaz (bunu deyince Avrupa yakası ve Şahika geldi aklıma nedense:))...)
bazen çok tuhaf geliyor bana ailemde hiç bu meslekte biri yok ve ben neden böyle bir arzu içindeyim. bilmiyorum.bu fotoğrafı niye koydum çünkü şu an ki halimi açık seçik gözler önüne seriyor. çok yorucu bir haftanın içindeyim.nefes alacak vaktim yok aslında o derece yani...:(( ama buraya yazmaktan da kendimi alıkoyamadım ne yapayım.
öyle işte günün birinde executive chef olursam bunları anı olarak hatırlarım artık....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder