Yeniçeriler bir dönem cesaretleriyle, savaşkanlıklarıyla ünlüydüler. Bir dönemde kelleler götüren isyanlarıyla. Bir ayaklandılar mı, Osmanlı’da yer yerinden oynardı adeta. Çünkü nice kelleler giderdi o ayaklanmalarda. Onun için yeniçerilerin bağlılıkları önemliydi. Ve yeniçeriler bağlılıklarını bir “şeker kıvamında” bildirirlerdi.
Aylıklarını üç ayda bir alırlardı yeniçeriler. Divan, bunun için Topkapı Sarayında bir tören düzenlerdi. Ve törendede bir yemek verirlerdi. Çorbalarını içer yemeklerini yerdi yeniçeriler ve bu ikrama karşılıkta divana, tabak tabak şeker gönderirlerdi.
Divan üyeleri şeker tabaklarını gördüğünde derin bir ohh çekerdi. Çünkü bu şeker ikramı yeniçerilerin memnuniyetinin, bağlılığının bir göstergesiydi. Onun için şekere zamanla akide dediler, yani bağlılığın, inancın şekerleri.
Aslında yeniçeriler akide göndermezlerse yine birşey gönderirlerdi divana.....
o da kelle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder